FUNDACIÓN PATAGONISTA

Fundación Patagonista 2024                    pat@alibicollectief.be

Agenda 1

Agenda 2

Buenos Aires

Terschelling-Ukkel

Sjoemelage

De Gazet van Patagonië 1

De Gazet van Patagonië 2

De Gazet Van Patagonië 1
De Gazet Van Patagonië 2
Buenos Aires
Terschelling-Ukkel

PatagoniArt

Ukulogisch Museum

Het Patagonisch Liedboek

Boeken

PatagoniArt
Ukulogisch Museum
Inhoudstafel/ Hymne
Boeken
Agenda 2

Schijndel

Schijndel
Sjoemelage

Home

Home

Die Opera

Die Opera
De Hopduvel
De Hopduvel/ De volgende stroof
Agenda 1
Patacoronia EXPO
Patacoronia

 

 

Jimmy Button

Tekst: Dree Peremans

Muziek: Guido Van Hellemont

 

 

Hij was een kind van amper tien

en Jimmy Button was zijn naam.

De kapitein wilde eens zien

hoe ‘t hem in Eng’land zou vergaan.

Hij kocht hem voor een zilv’ren knoop

en nam hem mee op ‘t grote schip.

Maar eerst werd hij ook nog gedoopt

voor d’aanvang van de lange trip.

 

Gedoopt en dus bijna beschaafd

mocht hij de oude wereld zien

en alles waar die zich aan laaft:

cultuur, geschied’nis bovendien.

Hij heeft het allemaal aanhoord

en opgeslagen in zijn hoofd.

Want zin na zin en woord voor woord,

heeft hij het allemaal gelooft.

 

Voor even toch, want eens t’rug thuis

werd alles weer aan kant gezet.

Beschaving kreeg een dikke buis

het was zijn eenzame verzet

tegen tegen de blanken die zijn land

veroverden met hun kanon

in naam van god en vaderland

en op die dag verdween de zon

 

uit vele ogen van de mens

die daar ooit op de wereld kwam

en was het vaak hun diepste wens

dat men ook nog hun leven nam

om zo t’ontstnappen aan hun lot

dat eindeloos de tijd verdreef

op zoek naar ‘t onvermijd’lijk slot,

het laatste wat hen overbleef.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

De historische één mei-betoging van

Jan Van Mirlo op Antarctica (1/5/1898)

op de wijze van ‘Sanderjon’

Tekst: Dree Peremans

 

 

t Was den eerste van mei,

‘t waren donkere dagen.

Een matroos die er zei:

‘t is zo zwaar om te dragen!

En hij nam een besluit

om de angst te verdrijven.

Het was amen en uit

Hij zou het onrecht bestrijden.

 

Met de vlag in de hand

eiste hij alle rechten

waarvoor ver in zijn land

zoveel anderen vechten.

‘k Werk nog acht uur per dag

en geen half uurtje langer

en een vrije zaterdag

is wat wij nu verlangen.

 

Zijn er vrouwen aan het werk

dan zullen we hen steunen.

Samen zijn wij sterk.

Het zal niet meer gebeuren

dat zijn minder verdient

dan de andere slaven.

Wat zij op één dag wint

moet men ‘t zelfde betalen.

 

‘t Is ‘t begin van de strijd

voor de welvaart der mensen.

Op een dag komt de tijd

en vervult onze wensen

voor een eerlijk bestaan

en de bittere wereld

is dan echt van de baan

en ons lot wordt verbeterd.

 

 

 

 

 

Jan van Mirlo / Afscheid de Gerlache
Pierlala in Patagonië